நேரத்தின் மதிப்பு, தொழுகையின் முக்கியத்துவம்

  

நேரம் தவறாமை (வக்த்) மற்றும் நேரத்தை வீணாக்காமல் இருப்பது ஆகியவற்றின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தும் ஒரு புதிய கதையை இங்கே உருவாக்கியுள்ளேன்.

இஸ்லாமியக் கதை: அஹ்மதும் அஸ்ரு தொழுகையும்

தலைப்பு: நேரத்தின் மதிப்பு, தொழுகையின் முக்கியத்துவம்

கதைச் சுருக்கம்:

அஹ்மத் என்றொரு சுறுசுறுப்பான பையன் இருந்தான். அவனுக்கு ஏழு வயது. அவனுடைய அபு (தந்தை) எப்போதும் அவனிடம், "நேரம் என்பது பொன்னுக்குச் சமம்; வீணடிக்காதே. தொழுகை அதன் நேரத்திலேயே நிறைவேற்றப்பட வேண்டும்" என்று சொல்வார். அல்லாஹ் குர்ஆனில், "நிச்சயமாக, தொழுகை நம்பிக்கையாளர்கள் மீது நேரம் குறிக்கப்பட்ட கடமையாக உள்ளது" [குர்ஆன் 4:103] என்று கூறுவதையும் அபு நினைவூட்டுவார்.

ஒரு நாள் மாலை, அஹ்மத் அவனது நெருங்கிய நண்பன் ஃபாரூக்குடன் புதிய வீடியோ கேம் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான். நேரம் மிகவும் சுவாரஸ்யமாகப் போனதால், அவர்கள் நேரத்தைக் கவனிக்கவில்லை. விளையாட்டில் அஹ்மத் ஒரு முக்கியமான நிலைக்குச் சென்றபோது, மஸ்ஜிதிலிருந்து அஸ்ரு தொழுகைக்கான பாங்கு (அழைப்பு) சத்தம் கேட்டது.

அஹ்மத் உடனே விளையாட்டை நிறுத்திவிட்டு, "ஃபாரூக், அஸ்ரு பாங்கு சொல்லிவிட்டார்கள். நான் உடனே மஸ்ஜித்துக்குச் சென்று தொழ வேண்டும்" என்றான்.

ஃபாரூக், "அஹ்மத்! என்ன இது? இப்போதுதான் நாம் இந்த முக்கியமான நிலைக்கு வந்திருக்கிறோம். இன்னும் ஐந்து நிமிடங்கள் விளையாடிவிட்டுச் செல்லலாம். தொழுகை நேரம் முடிய இன்னும் நிறைய நேரம் இருக்கிறது" என்றான்.

அஹ்மத் தடுமாறினான். கேமின் ஆர்வம் ஒருபுறம், தொழுகைக்கான கடமை ஒருபுறம். அப்போது அவனது மனதில் அபு சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது: "இறுதி நேரத்தில் தொழுகையை நிறைவேற்றுவதை விட, அதன் ஆரம்ப நேரத்தில் நிறைவேற்றுவது அல்லாஹ்வுக்கு மிகவும் பிடித்தமான செயல்." மேலும், நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ்வுக்கு மிகவும் பிடித்தமான செயல் எது?" என்று வினவப்பட்டபோது, "அதன் நேரத்திலேயே தொழுகையை நிறைவேற்றுவதுதான்" என்று பதிலளித்தார்கள் [ஸஹீஹ் புகாரி, ஸஹீஹ் முஸ்லிம்].

அஹ்மத் உறுதியுடன், "இல்லை, ஃபாரூக்! இந்த விளையாட்டு முக்கியமில்லை. என் தொழுகைதான் முக்கியம். நான் இப்போது விளையாடினால், அதைச் சரியான நேரத்தில் நிறைவேற்றாமல் தாமதம் செய்வது அல்லாஹ்வை திருப்தியடையச் செய்யாது" என்றான்.

ஃபாரூக் குழப்பத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அஹ்மத் தன் விளையாட்டை அப்படியே விட்டுவிட்டு, உடனடியாக வுது (உளூ) எடுத்துக்கொண்டு மஸ்ஜித்துக்கு ஓடினான். அவன் மஸ்ஜித்துக்குச் சென்றபோது, இமாம் இகாமத் (தொழுகைக்கான இரண்டாம் அழைப்பு) சொல்லத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தார். அஹ்மத் முதல் வரிசையில் சேர்ந்து, சரியான நேரத்தில் அஸ்ரு தொழுகையை நிறைவேற்றினான்.

தொழுகைக்குப் பிறகு, அஹ்மத் மனதிற்கு மிகுந்த அமைதியும் திருப்தியும் இருந்தது. நேரத்தின் கடமையை நிறைவேற்றியதால் கிடைத்த மகிழ்ச்சி, எந்த ஒரு வீடியோ கேம் வெற்றியைக் காட்டிலும் பெரியதாக இருந்தது.

அஹ்மத் வீட்டிற்குத் திரும்பி வந்தபோது, அபு அவனைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தார். "அஹ்மத், நீ சரியாக அஸ்ரு தொழுகையை அதன் நேரத்தில் நிறைவேற்றியதை நான் பார்த்தேன். மாஷா அல்லாஹ்! நீ ஒரு விளையாட்டையும், நேரத்தை வீணடிப்பதையும் விட, அல்லாஹ்வை முதன்மைப்படுத்தினாய். உனது இந்தச் செயலுக்கு அல்லாஹ் உனக்கு ரஹ்மத் (கருணை) செய்வான். நீ நேரத்தின் மதிப்பை உணர்ந்துவிட்டாய்" என்றார்.

அன்று முதல், அஹ்மத் பள்ளி, படிப்பு அல்லது விளையாட்டு எதுவாக இருந்தாலும், எல்லாவற்றிலும் நேரத்தைக் கடைப்பிடித்து, தொழுகைகளைச் சரியான நேரத்தில் நிறைவேற்றுவதை உறுதியாகக் கடைப்பிடித்தான்.

நீதி (அறிவுரை)

 * நேரம் தவறாமை (வக்த்): ஒவ்வொரு செயலையும், குறிப்பாகத் தொழுகையை, அதன் ஆரம்ப நேரத்திலேயே நிறைவேற்ற வேண்டும். நேரத்தை வீணாக்குவதைத் தவிர்க்க வேண்டும்.

 * கடமையை முதன்மைப்படுத்துதல்: உலக இன்பங்கள் (விளையாட்டு, பொழுதுபோக்கு) மற்றும் கடமைகள் (தொழுகை) என்று வரும்போது, எப்போதும் கடமைக்குத்தான் முதலிடம் கொடுக்க வேண்டும்.

 * நேரத்தின் பரக்கத்: நேரத்தை அல்லாஹ்வுக்குக் கட்டுப்பட்டுச் சரியாகப் பயன்படுத்தினால், அல்லாஹ் நமது அனைத்துச் செயல்களிலும் பரக்கத்தை (அபிவிருத்தியை) அளிப்பான்.